Terugblik Didi

Het begon met een eventuele reis naar indonesie om daar te gaan trainen en voetballen. Steeds meer werd duidelijk en er werd langzamerhand een team samengesteld. Na een aantal meetings in nederland werd alles steeds concreter, maar nog steeds tot op de dag van vertrek heeft er bij ons allen een twijfel tussen de oren gezweefd. Toe was het zover, we gingen boarden, nu is het definitief en het avontuur kon beginnen.

We hebben zoveel meegemaakt dat ik nog niet eens zou weten waar ik moet beginnen. Ik vat het maar eens kort samen om de bijzondere zaken de revue te laten passeren.

Schiphol: Vip behandeling, we mochten zo de rij voorbij lopen.

Vlucht: speciaal welkom geheten door de piloot.

Jakarta: vip behandeling waar veel pers etc ons stond op te wachten. fotografen en cameramensen die de trap op renden om maar een foto van ons te kunnen maken. Nationale Tv etc.

Vlucht: de vlucht van jakarta naar ambon werd met een half uur vertraagd omdat onze persconferentie uitliep. De rest van de mensen zaten gewoon in het vliegtuig te wachten.

Aankomst ambon: We werden ceremonieel ontvangen in vip ruimte. We kregen kransen om die gemaakt waren van kruidnagel. Speech door overheid.

Optocht/stoet door ambon: we reden in een stoet door ambon. 1 politiewagen gevolgd door luidsprekerwagen die telkens onze namen etc omriep. daarna een muziek wagen met live traditionele muziek. Vervolgens twee open jeeps met zwaaiende spelers er op. daarna nog twee bussen met de deuren open met spelers en begeleiding. vele scooters etc.1 jeep kreeg lekke band.

Trainingen ambon: wederom met politiebegeleiding door het centrum van ambon. tegen het verkeer in, iedereen ging aan de kant etc. ongelooflijk.

Diner gouverneur molukken: Eten bij de gouverneur van de molukken. De dansgroep van het vliegveld wilde perse nog een keer optreden voor ons bij de gouverneur. We kregen allemaal een hand en een cadeau. vele fotos met gouverneur en zijn vrouw samen. waanzinnig en uitgebreid diner.

Boottocht eilanden: we gingen met de boot van de gouverneur naar al onze eilanden waar we vanaf komen. de boor was zo groot dat we met kleine speedboot naar de eilanden gebracht moesten worden. Haruku, Saparua etc. allemaal te mooi voor woorden. op bezoek bij familie hattu, fam titaleij etc. We hebben bij al onze families een kleine financiele bijdrage kunnen doen.

Ambon ziekenhuis: We hebben het ziekenhuis bezocht waar we vooral aandacht hebben geschonken aan de kinderafdeling. we hebben hier onze voetbalshirts afgegeven en een kleine donatie gedaan aan deze afdeling.

diverse interviews met tijdschriften kranten en nationale tv. kranten stonden dagelijks vol met nieuws over ons. voorpaginas in full color etc.
op ambon hebben we even gevoeld hoe het is om beroemd te zijn.

Jakarta: training in bung karno stadion met een capaciteit van 88.000 bezoekers. Wedstrijd gespeeld die live op antv werd uitgezonden en later die week nog twee keer herhaald werd op antv.
wedstrijd tegen ministerie van sport op footsal veld. Discussie met minister van sport.

Bandung: Diner bij gouverneur van west java. Wedstrijd tegen regioteam van west java met spelers die uitkwamen in indonesisch team onder de 23. Diner in restaurant met veel vreemd, maar wel lekker eten. TV wedstrij op antv bekeken.

twee spelers op trainingsstage in surabaija.dit krijgt nog vervolg.

Bali: aankomst in storm. mooi hotel op kuta beach. lekker op stap met de jongens. veel gewinkeld.

laatste wedstrijd op het strand gewonnen van beachboys bali met 5-3. Op bali hebben we echt kunnen ontspannen en nagenieten van onze belvenissen.

Tijdens al deze gebeurtenissen verbleven we in mooie hotels. drinken en etc was in het hotel inbegrepen. We hebben zelfs telefoonkaarten ontvangen. Drie setjes kleding, 1 trainingspak etc. Dit zijn maar een aantal punten van de reis die mij voor altijd zullen bijblijven, maar het aller belangrijkst is de vriendschap en familie die ik erbij heb gekregen door deze reis. Tevens het voldaane gevoel van een de bijdrage die ik heb kunnen leveren op de molukken. Als ik later nog ouder ben (hahaha) en dan een van de kleinkinderen met dit fotoalbum aankomt zal ik met veel plezier en trots terugkijken op dit avontuur.

Ik hoop dat we allemaal contact blijven houden met elkaar en dat iedereen ook het gevoel heeft dat wij als 3e generatie op deze manier ons EERSTE steentje hebben bijgedragen aan de molukken. Namelijk; Wij hebben buiten de financiele bijdrage sport gepromoot. Sport verbroedert. Daarnaast hebben we door alle media aandacht, aandacht kunnen geven aan de armoedebestrijding, vrede en verzoening voor de molukken en de huidige mensenrechten. Al deze onderwerpen zijn dan ook in onze interviews aangehaald waardoor ik toch wel het gevoel heb dat we hebben bijgedragen aan de verbetering van de situatie op de molukken.

Voor velen is dit pas het begin van misschien nog veel meer op sport gebied. Voor mij is deze reis een waanzinnige afsluiter geweest van mijn zogenaamde voetbalcarriere en ik zie deze trip tevens als een geschenk voor alles wat ik voor deze sport heb moeten laten in mijn jeugd (ik denk dat jullie wel begrijpen wat ik bedoel). Ik hoop dat het voor jullie allemaal het begin is van nog veel meer !

Bedankt jongens en tot snel.

Didi